نوشته شده توسط : سارا غریب

یک عروسک کوچک شیرین و جالب توجه که توسط زنبورها ساخته شده است - بسیار زیبا به نظر می رسد ، و شاید کمی کثیف باشد ، اما آیا این امر به جلوگیری از عفونت کمک می کند ؟ شاید. اکسیر قدیمی ممکن است در واقع یک داروی مدرن برای بهبود زخم باشد ، زیرا آنتی بیوتیک ها توانایی کنترل عفونت هایی را که مشاهده می کنیم کمتر می شوند.

شانه عسل و عسل را در یک کاسه قرار دهید

ویلیام ریول / دورلینگ کیندرسلی / گتی ایماژ 

چه کسی فکر کرد که از عسل روی زخم ها استفاده کند؟

از دوران باستان از مصر تا چین گرفته تا یونان تا خاورمیانه از عسل استفاده می شده است. از این دارو برای درمان گلو درد ، بلکه گاهی اوقات ، زخم نیز استفاده می شد. امروزه از هر مکانی از سانفرانسیسکو تا شمال نیجریه استفاده می شود. 

 

با این حال ، عسل همیشه در مراقبت از زخم مفید شناخته نشده است. در گذشته به عنوان یک داروی طبیعی با ارزش کمی دیده می شد. برای سالها ، این بخشی از عمل استاندارد پزشکی نبود. عسل استریل از اوایل سال 1999 در استرالیا و باند با عسل از سال 2004 در انگلیس مجوز استفاده گرفت. تجارت عسل پزشکی اکنون برای برخی از شرکت ها میلیون ها دلار ارزش دارد.

 

آیا واقعاً عسل کار می کند؟

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد عسل وقتی روی زخم قرار می گیرد به بهبود زخم کمک می کند. بسیاری از پزشکان از آن در مراکز درمانی مستقر استفاده می کنند. با این وجود ، با توجه به انواع مختلف زخم ها ، جمع آوری شواهد و انجام آزمایشات بالینی مورد نیاز برای ارزیابی عسل در همه این شرایط مختلف دشوار است.

Cochrane Review ، یک گروه مهم بررسی مستقل ، گزارش می دهد: "به نظر می رسد عسل سوختگی ضخامت جزئی را سریعتر از درمان معمولی بهبود می بخشد (که شامل فیلم پلی اورتان ، گاز پارافین ، گاز آغشته به سوفرامایسین ، پارچه استریل و در معرض سوختگی قرار گرفتن در معرض سوختگی) و پست آلوده زخم های جراحی سریعتر از داروهای ضد عفونی کننده و گاز است. " این بدان معنی است که هنگامی که چندین مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ، متخصصان Cochrane Review می گویند که عسل برای برخی از انواع سوختگی مفید است ، حتی بهتر از برخی از درمان های معمول ، و زخم های بعد از عمل با عسل سریعتر از گاز و ضد عفونی کننده های معمولی بهبود می یابند.


 

انواع عسل استفاده شده

انواع خاصی از عسل وجود دارد که بیشتر از بقیه برای ترمیم زخم استفاده می شود. هنوز تحقیق در حال انجام است تا مشخص شود چه چیزی بهترین نتیجه را دارد. عسل باید عسل درجه پزشکی باشد تا از نگرانی در داشتن باکتری یا مواد افزودنی دیگر یا مواد حساسیت زای اضافی در آن جلوگیری شود. بسیاری از آنها از عسل درجه پزشکی استفاده می کنند که از عسل Leptospermum مانند عسل بوته مانوکا و ژله تهیه می شود.

 

گرچه عسل از رشد باکتری ها پشتیبانی نمی کند اما حاوی هاگ است. این هاگ ها می توانند در باکتری هایی جوانه بزنند که می توانند باعث بیماری هایی مانند  بوتولیسم شوند ، که ما نمی خواهیم. بوتولیسم نیز به همین دلیل است که به والدین گفته می شود عزیزان خود را شیر ندهند. عسل با درجه پزشکی تحت درمان قرار می گیرد (یا تحت تابش قرار می گیرد) تا اطمینان حاصل شود که هیچ هاگ وجود ندارد و همچنین اطمینان حاصل شود که هیچ عامل ایجاد کننده بیماری دیگری وجود ندارد.

 

شما همچنین عسل شیرین و بدون پوشش را که مگس ها یا حشرات را به سمت زخم جذب می کند ، نمی خواهید ، بنابراین استفاده از بانداژ با عسل درجه پزشکی و ژل های آماده شده که شامل عسل درجه پزشکی باشد راه حل است.

 

 

آیا عسل درجه پزشکی خوراکی است؟

عسل مورد بحث در اینجا برای قرار دادن زخم ها است ، نه برای خوردن. عسل دارای قند است و مقادیر بالای قند برای درمان عفونت ها ، به ویژه در بیماران دیابتی مفید نیست .

 

 

چگونه کار می کند

باکتری ها در عسل رشد خوبی ندارند. این یکی از دلایلی است که عسل می تواند برای زخم ها مفید باشد. به نوعی عسل باکتریها را دود می کند. این دلایل زیادی دارد.

 
  • عسل به خصوص مرطوب نیست. این ماده حاوی آب بسیار کمی است که باکتری برای رشد به آن احتیاج دارد.
  • عسل همچنین حاوی پراکسید هیدروژن (H2O2) است که به مبارزه با باکتری ها کمک می کند. این بدان دلیل است که زنبورهای عسل شهد را می بلعند و در معده آنها یک آنزیم (گلوکز اکسیداز) وجود دارد که از شهد H2O2 (و اسید گلوکونیک) می سازد ، سپس زنبورهای عسل مجدداً قارچ می کنند و در نهایت به عسلی که ما استفاده می کنیم تبدیل می شوند. 
  • عسل نیز بسیار اسیدی است. pH آن در حدود 3.9 است (گاهی اوقات کمتر ، گاهی بیشتر ، اما همیشه خیلی کمتر از 7.0 ، نقطه برش برای اینکه مقداری اساسی باشد به جای اسیدی).

این نیز یک ترکیب عالی است زیرا خیلی قوی نیست. H2O2 صاف برای زخم بسیار قوی است و به بافت بهبودی آسیب می رساند. یک ماده خیلی اسیدی همچنین به بافت جوان و در حال رشد آسیب می رساند. 

 

عسل در زخم ها چگونه استفاده می شود

اولین چیز ، برای هرگونه سوختگی یا زخمی که ممکن است جدی ، بدتر یا بهبودی کافی کافی نداشته باشد ، به دنبال کمک پزشکی حرفه ای باشید. به همین دلیل است:

  • سوختگی می تواند جدی تر از آنچه به نظر می رسد باشد. سوختگی هایی که خیلی صدمه نمی بینند می توانند آسیب رسان ترین باشند.
  • اگر زخم آلوده یا بسیار کثیفی دارید ، ممکن است نیاز به جراحی ، از بین بردن دست توسط متخصص پزشکی و / یا آنتی بیوتیک داشته باشید. بهتر است صبر نکنید و عسل نمی تواند جایگزین این شود.
  • بخیه نیز ممکن است لازم باشد. در صورت نیاز ، به دلیل خطر عفونت ، زخم باید زود ببندد. انجام این کار در عرض چند ساعت و قطعاً در همان روز مهم است.
  • زخم سوراخ شده ، مانند گزش از دندان های برش بلند گربه یا از پا روی ناخن ، شاید جدی تر از آنچه به نظر می رسد. شما ممکن است نیاز به درمان بیشتر داشته باشید - آنتی بیوتیک ، تزریق کزاز ، دبریدیم یا حذف مواد خارجی که نمی توانید ببینید.
  • مهم است که یک زخم کاملاً تمیز شود. اگر مواد خارجی در زخم قرار دارد ، مهم است که برای تمیز کردن این زخم کمک بگیرید. 
  • در صورت دیابت یا نقص ایمنی ، زخم ها نیز می توانند جدی تر شوند.
  • در صورت به روز نبودن کزاز خود را فراموش نکنید. اگر زخم کثیف یا جدی دارید ، در 5 سال گذشته واکسن زده اید یا نه.
  •  

زخم ها را تمیز نگه دارید. با یک متخصص پزشکی در مورد چگونگی انجام این کار صحبت کنید. همچنین مهم است که زخم ها خشک نشوند. باندها می توانند بدون خشک شدن بیش از حد آنها را مرطوب نگه دارند و یک متخصص بهداشت می تواند در این مورد کمک کند. همچنین برای کمک به زخم ها ، مانند سوختگی ، که می تواند سفت شود و ممکن است به کمک نیاز داشته باشد تا بافت منقبض نشده و در اثر التیام بیش از حد سفت نشود ، کمک کند.

همچنین استفاده از موارد احتیاطی هنگام دست زدن به زخم ها مهم است. شما نمی خواهید باکتری ها یا سایر میکروب ها را از طریق دست یا حتی دستکش یا بانداژ وارد زخم کنید. همچنین نمی خواهید زخمی به شما آلوده شود. هنگام دست زدن به هرگونه زخم باز ، خون یا مایعات دیگر از بدن ، از احتیاط های جهانی برای جلوگیری از هرگونه خطر ابتلا به هر نوع بیماری زای عفونی استفاده کنید. این به معنای استفاده از دستکش هنگام دست زدن به هر نوع مایعات بدن یا زخم باز است.

ممکن است زخم ها به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند. اگر زخم دچار چرک ، ترشحات جدید ، آبسه ، قرمزی یا درد جدید در اطراف لبه های زخم شود ، دیر بهبود می یابد یا علائم یا نشانه های مهم دیگری وجود دارد ، ممکن است به درمان بیشتر زخم نیاز داشته باشید. این ممکن است به معنای از بین رفتن توسط یک متخصص پزشکی یا آنتی بیوتیک یا سایر روش های درمانی باشد.

حتی اگر در بیمارستان به دنبال مراقبت باشید ، باز هم ممکن است با عسل معالجه شوید. بسیاری از مراکز درمانی در سراسر جهان از عسل به عنوان بخشی از مراقبت از زخم خود استفاده می کنند. می توانید در این مورد با متخصص بهداشت خود صحبت کنید.

همه این گفته ها زخم های ساده را می توان با پانسمان عسلی طبی معالجه کرد که در بسیاری از داروخانه ها و فروشگاه های ایالات متحده آمریکا و جاهای دیگر بدون نسخه می فروشند. ممکن است عسل از قبل روی باند باشد یا ژل حاوی عسل با درجه پزشکی مستقیماً روی زخم قرار گیرد.

 

انواع زخم های درمان شده

عسل پزشکی در انواع مختلفی از زخم ها استفاده شده است:

  • زخم به دلیل ضربه و آسیب دیدگی. این می تواند برش یا خراش ساده باشد.
  • زخم ناشی از سوختگی.
  • برخی از زخم ها زخم فشار نامیده می شوند که می توانند هنگام خوابیدن در رختخواب ، برای مدت طولانی حرکت نکرده و حرکت نکنند. این می تواند هنگامی اتفاق بیفتد که کسی بسیار بیمار باشد (مانند یک بخش مراقبت های ویژه) ، فلج ، سالخورده و یا در غیر اینصورت ناتوان باشد (مثلاً تحت تأثیر).
  • زخم های دیگری که وقتی جریان خون خوب نیست ، به خصوص در پاها و به خصوص در افراد مسن و در بعضی موارد ، سیگاری ها ایجاد می شود. این می تواند شامل زخم های استاز وریدی و زخم های نارسایی شریانی باشد.
  • زخم هایی که در افراد دیابتی مخصوصاً روی پا ایجاد می شود . این اتفاق می افتد به ویژه هنگامی که مبتلایان به دیابت آسیب عصبی دارند و آسیب خفیف (مانند جوراب مچاله شده) احساس نمی کنند ، که منجر به بهبودی زخم می شود.
 

 

مبارزه با مقاومت ضد میکروبی

سو مدیریت و استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها به یک مشکل پیش رو منجر شده است - ما در حال تمام شدن آنتی بیوتیک های مورد نیاز برای درمان عفونت هستیم. آن دسته از عفونت هایی که زمانی به آنتی بیوتیک ها پاسخ می دادند اکنون "گوی عسل" خودشان هستند. باکتری ها اهمیتی نمی دهند. آنها در مقابل آنتی بیوتیک ها رشد می کنند .

این اتفاق تا حدی رخ داد ، زیرا ما اغلب آنتی بیوتیک ها را که نیازی به آن نداریم استفاده می کنیم. بسیاری "برای هر مورد" آنتی بیوتیک مصرف کردند. آنها ممکن است برای جلوگیری از عفونت ایجاد نشده آنتی بیوتیک مصرف کرده باشند. آنها ممکن است آنتی بیوتیک مصرف کنند که فکر کردند به عفونت مبتلا هستند اما این کار را نکردند. با وجود زخم ، تشخیص عفونت وجود دارد ، بنابراین استفاده از آن دشوار است

عسل فرصتی برای درمان عفونت ها ، چه مقاوم و چه مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها ، فراهم می کند. باکتری هایی که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند بندرت "Super Bugs" هستند. به ندرت از هر باکتری قدرتمندتر هستند و در واقع گاهی ضعیف ترند. فقط این اشکالات مقاوم به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند. عسل به آنتی بیوتیک ها اعتماد نمی کند بنابراین می تواند به روش خود به جلوگیری از باکتری کمک کند.

این همانند سایر روشهای درمانی جدید اما قدیمی است که با نزدیک شدن به دوران پس از آنتی بیوتیک ، در حال کشف مجدد آن هستیم. فاژها (یا ویروس هایی که باکتری ها را آلوده می کنند) قبل از کشف آنتی بیوتیک ها استفاده می شدند و به طور فزاینده ای به عنوان وسیله جدیدی برای مبارزه با باکتری ها مورد بررسی قرار می گیرند ، در صورت عدم کار آنتی بیوتیک ها این امر در مورد درمان های مختلف آنتی بادی نیز صادق است. ممکن است که انواع بیشتری از روش های درمانی که زمانی جایگزین یا رایگان در نظر گرفته می شدند ، برای مبارزه با باکتری ها مهم و مهم شوند ، زیرا با آنتی بیوتیک هایی که به آنها اعتماد کرده ایم ، توانایی مبارزه با اشکالات را از دست می دهیم.

 



:: برچسب‌ها: درمان زخم , عسل , بهبود زخم ,
:: بازدید از این مطلب : 20
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 1 خرداد 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا غریب

چه به دلیل آسیب دیدگی و چه به دلیل جراحی ، ترمیم زخم به طور عادی طی مراحل منظمی به طور پیوسته پیشرفت می کند. زخم هایی که ظرف 30 روز بهبود نمی یابند ، مزمن محسوب می شوند. زخم هایی که مزمن می شوند معمولاً در یک یا چند مرحله بهبود زخم متوقف می شوند. در اینجا 10 مورد از رایج ترین عوامل موثر در بهبود زخم در زخم های مزمن آورده شده است:

1. سن بیمار

تغییرات کلی کلی در ظرفیت بهبودی وجود دارد که مربوط به سن است. مطالعات نشان داده است که افراد بالای 60 سال ممکن است به دلیل عوامل مرتبط با تغییرات جسمی که با سن بالا اتفاق می افتد ، بهبود زخم را به تأخیر انداخته اند. علاوه بر چندین بیماری همزمان ، در پاسخ التهابی بدن کاهش یافته است ، تاخیر در آنژیوژنز و روند اپیتلیالیزاسیون کندتر است. برخی از تغییرات قابل مشاهده پوست مربوط به تغییر در ملانوسیت ها مانند لکه های پیری و همچنین خشکی پوست به دلیل کاهش عملکرد غدد چربی است. کاهش سنتز کلاژن نیز به ایجاد کندتر شدن اسکار در روند ترمیم زخم نسبت داده می شود.

2. نوع زخم

ویژگی های زخم می تواند در سرعت ترمیم زخم تأثیر بگذارد. بدیهی است که بهبود زخمهای بزرگتر طولانی تر می شود ، اما شکل زخم نیز می تواند در زمان بهبود نقش داشته باشد. زخم های خطی به طور معمول سریعتر از زخم های مستطیلی بهبود می یابند و زخم های دایره ای نیز کمترین ترمیم را دارند. علاوه بر این ، هنگامی که زخم ها دارای بافت نکروز ، خشک شدن و اجسام خارجی هستند ، ترمیم زخم کندتر صورت می گیرد.

3. عفونت

تمام شکستگی های پوستی می توانند به باکتری ها ، ویروس ها یا قارچ ها وارد محل زخم شوند. به طور معمول ، این عوامل بیماری زا توسط گلبول های سفید خون و سایر اجزای سیستم ایمنی بدن سبقت گرفته و از بین می روند. هنگامی که عفونت وجود دارد ، از طریق سطح بالا رفته و زخم یا ضایعه ایجاد کنید که به درمان از طریق مراقبت عالی از زخم و شاید تجویز آنتی بیوتیک نیاز دارد.

4. بیماری های مزمن

بیمارانی که دیابت دارند و یا بیماری های م affectثر بر سیستم گردش خون آنها دارند ، ممکن است از ترمیم زخم جلوگیری کنند. ترمیم م woundثر زخم نیاز به جریان خون خوب دارد و شرایط مزمن که جریان خون در محل زخم را به خطر انداخته است ممکن است نیاز به مداخله درمانی داشته باشد. به افراد دارای زخم های مزمن توصیه می شود برای ارزیابی جامع مداخلات درمانی ، با یک متخصص پزشکی مشورت کنند.

5. تغذیه ضعیف

در یک بیمار مزمن یا سالمند ، تغذیه نامناسب باعث می شود بدن منابع کافی برای التیام زخم نداشته باشد. تغذیه نامناسب می تواند رخ دهد زیرا عفونت ها پروتئین و کالری مورد نیاز فرد را افزایش می دهند. علاوه بر این ، زخم ها می توانند مقدار زیادی پروتئین روزانه ترشح کنند ، به خصوص در مورد زخم های فشار بزرگ (جراحات) یا زخم های پا. هنگامی که کالری ناکارآمد است ، بدن ممکن است پروتئین را برای دریافت انرژی تجزیه کند ، و باعث بهبود توانایی بهبودی بدن می شود.

6. عدم هیدراتاسیون

کمبود رطوبت در سطح زخم می تواند مهاجرت سلولی را متوقف کند ، اکسیژن رسانی خون را کاهش داده و بهبود زخم را به تأخیر اندازد. کم آبی بدن ناشی از کاهش سدیم یا آب می تواند تمام جنبه های روند بهبود را به تأخیر بیندازد. در حالی که بیشتر افراد روزانه به 64 اونس مایع نیاز دارند ، کسی که می خواهد از زخم خود را بازیابی کند باید بیشتر بنوشد تا به روند گلبول های سفید خون که به محل آسیب می رسند برای تأمین اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز کمک کند. یک بیمار با آب رسانی مناسب ادرار شفاف و به طور کلی بدون بو خواهد داشت.

7. گردش خون ضعیف

از آنجا که خون برای انجام فرآیند ترمیم زخم ، اجزای لازم را به بافت می رساند ، افرادی که دچار فشار خون پایین یا بیماری عروقی هستند ، می توانند با تاخیر در بهبودی مشکل داشته باشند. انسداد یا تنگ شدن رگ های خونی یا بیماری های قلب ، کلیه ها و ریه ها نیز می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در بدن شود که اجزای حیاتی ترمیم کننده زخم ، از جمله گلبول های سفید خون و اکسیژن کافی را به بافت های زخمی منتقل می کند.

8. ادم

در حالی که بیشتر صدمات ضربه ای باعث تورم بافتی می شود ، اما ادم بیش از حد می تواند فشار را بر رگ های خونی افزایش دهد و در نتیجه گردش خون ضعیف تری در ناحیه زخم ایجاد کند. تورم بافت می تواند ناشی از بیماری های قلبی یا مشکلات رگ های خونی باشد. فشرده سازی درمانی اغلب در انتقال مایعات به سیستم گردش خون برای کاهش ورم موثر است ، بنابراین بهبودی مناسب می تواند رخ دهد.

9. ترومای مکرر

زخم هایی که به دلیل فشار برشی یا فشار وارد شده بر روی سطح ، مجدداً آسیب می بینند ، می توانند روند بهبودی خود را به تأخیر بیندازند یا حتی متوقف کنند. تروماي تكراري اغلب در بيماران بستر بستر رخ مي دهد و با جابجايي دقيق در يك برنامه منظم يا استفاده از دستگاه هاي تخليه كننده و محافظت كننده تحت نظر يك متخصص بهداشتي درمان مي شود.

10. رفتارهای بیمار

متأسفانه ، برخی از بیماران با انتخاب شیوه زندگی مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن بیش از حد ، به تأخیر در بهبود زخم کمک می کنند. از دیگر رفتارهای بیمار که می تواند در ترمیم زخم تأثیر بگذارد ، کمبود خواب کافی ، عدم بالا بردن ناحیه آسیب دیده ، تمیز نکردن صحیح زخم ، استفاده از روش های نامناسب پانسمان زخم ، مرطوب نگه داشتن زخم و عدم حرکت کافی آن است. گوش دادن به بیماران و آموزش دقیق می تواند به ایجاد انطباق بهتر با روشهای خوب ترمیم زخم کمک کند.

آنچه پزشکان بهداشت باید بدانند

در حالت ایده آل ، فرایندهای پیچیده ترمیم زخم با موفقیت هر زخمی را برطرف می کند. خوشبختانه ، تعدادی از گزینه های درمانی برای کمک به بهبود زخم های مزمن مانند پاکسازی منظم ، از بین بردن زخم ، پانسمان ویژه زخم ، زخم درمانی با فشار منفی (NPWT) یا اکسیژن درمانی هایپرباریک (HBO) وجود دارد. برای بهترین نتایج بیمار ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید بدانند که چگونه عواملی را که مانع ترمیم زخم می شوند را تشخیص دهند تا بتوانند از این روش های درمانی جایگزین به طور مناسب استفاده کنند.

 



:: برچسب‌ها: درمان زخم , زخم مزمن ,
:: بازدید از این مطلب : 26
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : جمعه 27 فروردين 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا غریب

چند وقت یکبار به استفاده از عسل در پانسمان زخم فکر کرده اید؟ هرگز؟ در طی بیست سال مراقبت از زخم ، عسل همیشه چیزی بود که می توان از آن استفاده کرد - گاهی به خودی خود روی زخم ، یا گاهی اوقات با سایر مواد پانسمان که روی زخم استفاده می شود.

اگر روز به روز بمانید ، مطمئناً از قالب های مختلف پانسمان موجود در بازار که حاوی عسل مانوکا هستند ، آگاه هستید.

خواص مفید عسل

عسل مانوکا از نیوزیلند است و عسل خوبی است ، اما می تواند بسیار گران باشد و بر اساس تجربه من ، ممکن است تنها عسلی نباشد که بر روی زخم ها تأثیر بگذارد. از تحقیقات انجام شده بر روی عسل مانوکا ، ما چیزهای زیادی در مورد میزان ضد باکتری بودن عسل و اینکه حتی می تواند در برابر MRSA نیز مثر باشد ، آموخته ایم. عسل چگونه کار می کند؟ پنج روش وجود دارد که عسل می تواند میکروب ها را از بین ببرد. قوی ترین راه با ترکیبی از پراکسید هیدروژن و پلی فنول است که سلول باکتریایی و تخریب DNA را اکسید می کند. سپس متیل گلیوکسال (MGO) وجود دارد ، یک آنتی باکتریال است که فقط در عسل مانوکا وجود دارد. سپس ، عسل دارای pH کم 3.5 است که اجازه رشد باکتری را نمی دهد و عسل دارای قند زیادی است ، بنابراین آب کمی وجود دارد ، به علاوه عسل رطوبت ساز است و رطوبت را جذب می کند. راه پنجم ، اخیراً کشف شده ، دفنسین 1 مشتق شده از زنبور عسل است ،

معرفی عسل در تمرین مراقبت از زخم

اگر تصمیم دارید عسل را در عمل خود وارد کنید ، نمی خواهید از عسل خریداری شده در فروشگاه استفاده کنید. من توصیه می کنم از عسل خام تولید شده در منطقه محل کار خود استفاده کنید. برای ما در سینسیناتی ، ما عسل خام را از یک مزرعه ارگانیک واقع در شمال شهر خود خریداری کردیم ، بنابراین برای بیماران اوهایو عسل اوهایو خام تهیه می کردیم. این منطقی است ، زیرا عسل در سراسر جهان استفاده می شود و قرن ها است که استفاده می شود. افراد در هر مکان از عسل محل زندگی خود استفاده می کنند. یک بار من در یک پناهگاه بی خانمان در مرکز سین سیناتی مشغول معالجه یک بیمار بودم و به او عسل زخمش را ارائه دادم. او هیجان زده شد زیرا وقتی در خارج از کشور مشغول خدمت بود در آنجا با عسل معالجه شده بود ، بنابراین خوشحال شد که این جراحی را برای زخم خود در اینجا انجام می دهد. هفته بعد از او پرسیدم که عسل او کجاست و او گفت: "اوه ، من آن را خوردم »- یک مزیت جانبی عسل است که با سایر روش های درمان زخم نمی توانید بدست آورید. در دفتر کارمان ، هم عسل اوهایو و هم عسل مانوکا را در ظرف نگه داشتیم. معمولاً ما از عسل اوهایو استفاده می کردیم ، اما گاهی اوقات مانوکا به نظر مناسبتر می آمد ، زیرا بسیار ضخیم تر و قوی تر است ، اما هر دو عسل از تجربه من به خوبی کار می کردند. عسل مانوکا ده برابر گرانتر از عسل اوهایو بود.

بنابراین عسل یک افزودنی فوق العاده است که به راحتی به زره پوش درمان زخم شما اضافه می شود. اگر فکر می کردیم عفونت داریم همیشه از آن استفاده می کردیم. بیماران عاشق عسل هستند. بسیاری از آنها با استفاده از عسل وارد خواهند شد. آنها آن را دوست دارند زیرا "طبیعی" است و همینطور هم هست. برای استفاده از آن ، فقط مقداری روی پانسمان خود قرار می دهید که روی زخم می رود. زیاد استفاده نکنید وگرنه غرق در عسل خواهید شد. این پانسمان هر چند روز یک بار قابل تغییر است. عسل همچنین به عنوان یک رایحه خوشبو کننده عالی است. من معمولاً از عسل روی بافت گانگرن یا نکروز برای کمک به کنترل / کاهش بوی زخم استفاده می کردم ، معمولاً روزانه عسل استفاده می کنم. نمی توانم بگویم که با استفاده از عسل چند زخم بهبود یافته یا بهبود یافته است.

اگر عسل را در معالجه زخم امتحان نکرده اید ، من شما را به آزمایش آن تشویق می کنم. بسیار راضی خواهید شد حتی اگر فکر نمی کنید می توانید از عسل در ظرف استفاده کنید ، می توانید برخی از محصولات عسل مانوکا را که در بازار موجود است امتحان کنید تا درک کنید که عسل چه کاری می تواند انجام دهد. این یک روش شیرین برای درمان زخم ها است.

 



:: برچسب‌ها: درمان زخم , عسل ,
:: بازدید از این مطلب : 25
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 23 اسفند 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا غریب

یک زخم مزمن زخمی است که نتوانسته است در مراحل بهبودی به طور منظم و به موقع پیشرفت کند و در طی 30 روز پیشرفت قابل توجهی نسبت به بهبودی نشان نداده است . عوامل موثر در مزمن بودن زخم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • فشار ، ضربه و یا زخم های اندام تحتانی
  • افزایش بار باکتریایی
  • پروتئازهای بیش از حد: فاکتورهای رشد تخریب شده ، متالوپروتئینازهای ماتریس (MMP) ، ساختار سطح سلول تخریب شده
  • سلول های پیری / ابربران
  • درمان نامناسب

علائم زخم های مزمن

زخم های مزمن معمولاً توسط یک حاشیه زخم برجسته ، ازدیاد تکثیر و در عین حال غیرقابل پیشروی مشخص می شوند. ناحیه اطراف زخم ملتهب خواهد شد و این التهاب می تواند بر بهبودی منفی تأثیر بگذارد.

علت شناسی

انواع زخم های مزمن ممکن است شامل علل زیر باشد: زخم های وریدی ، زخم های دیابتی و زخم های فشاری .

زخمهای وریدی عمدتاً در پاهای بیماران دیده می شود و به دلیل مشکلات گردش خون به دلیل سو dys عملکرد دریچه های خون یا انسداد رگها ایجاد می شود.

زخم های دیابتی اغلب به صورت خراشیدگی یا کبودی کوچک شروع می شوند که بیماران دیابتی به دلیل آسیب عصبی و حساسیت محدود قادر به مشاهده آن نیستند. سیستم ایمنی بدن به خطر افتاده و مویرگهای آسیب دیده منجر به آلودگی خطرناک این زخمهای کوچک و خوش خیم می شود.

زخم های فشار در درجه اول بیمارانی را که در بستر بیماری هستند و از نظر تحرک محدود هستند رنج می دهند. فشار مداوم بر بافت بیش از حد فشار مویرگ ها را تحت تأثیر قرار می دهد و بر جریان خون تأثیر می گذارد. مناطقی که بیشترین خطر ابتلا به زخم های فشاری را دارند ، استخوان خاجی ، تیغه های شانه و پاشنه پا هستند. شناسایی صحیح علت ایجاد زخم مزمن و همچنین عوامل محلی و سیستمیک که ممکن است در بهبودی ضعیف زخم نقش داشته باشند ، برای موفقیت در درمان زخم حیاتی است.

عوامل خطر

عوامل مختلفی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به زخم مزمن را در بیمار افزایش دهد. بیماران چاقی و مبتلایان به دیابت یا نارسایی وریدی و همچنین بیماران مسن در معرض خطر بالا هستند.

درمان ها و مداخلات برای زخم های مزمن

درمان زخم های مزمن ، یک بار دیگر ، براساس نوع زخم متفاوت است. غالباً ، قبل از پیشرفت ترمیم زخم ، باید ابتدا علل اساسی را برطرف کرد. افراد مبتلا به دیابت باید تغذیه و سلامت عروق خود را بهبود بخشند و زخم های دیابتی و فشاری هم نیاز به بارگیری برای ناحیه آسیب دیده دارند. زخمهای شریانی نیاز به عروق كشی مجدد دارند در حالی كه زخمهای وریدی از درمان فشرده سازی بهره مند می شوند Wound Healing Society از مخفف اختصار TIME برای به خاطر سپردن عواملی که به بهبود ضعیف زخم کمک می کنند حمایت می کند:

  • T: بافت ، مانند وجود بافت نکروزه در زخم
  • I: التهاب یا عفونت.
  • M: رطوبت ، یعنی اینکه زخم پوسیده شده یا ریز ریز باشد.
  • E: (زخم) Edge - خواه اپیتلیال سازی مجدد باشد یا غیر پیشرفته.


:: برچسب‌ها: زخم مزمن , درمان زخم ,
:: بازدید از این مطلب : 61
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 10 اسفند 1399 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد